|
جمعه ۸ ارديبهشت ۱۳۹۱ ساعت ۰۷:۱۸
کد مطلب : 5897
شعبان رحيمي ، دانيال فرهادي، احمد رضا وليپوري مقايسه اثر منابع سلنيوم آلي و معدني و ويتامين E بر عملكرد و خصوصيات لاشه جوجه هاي گوشتي در شرايط تنش گرمايي
|
|
+mg/Kg 50 ويتامين E به شكل آلفاتوكوفرول (SY+E)، 4) جيره 0/3ppm + Ctl سلنيوم معدني سلنيت سديم (SS)، 5) جيره
0/3ppm + Ctl سلنيت سديم +mg/Kg 50 ويتامين E (SS+E)، 6) جيره Ctl +50mg/Kg ويتامين E)E). جوجه هاي گوشتي تحت تنش گرمايي در مقاطع سني 21-1، 42-21 و كل دوره افزايش وزن كمتري نسبت به پرندگان در دماي طبيعي نشان دادند (05/0>P). خوراك مصرفي در دوره هاي 42-21 و كل دوره و ضريب تبديل غذايي در 21-1 روزگي در پرندگان تحت تنش گرمايي، به ترتيب كمتر و بدتر از پرندگان در دماي طبيعي بود (05/0>P). در 21 روز اول آزمايش تفاوت معني داري از لحاظ افزايش وزن بين گروه هاي استفاده كننده از افزودني ها در جيره وجود نداشت، اما در 21 تا 42 روزگي و كل دوره گروه هاي SY، SS، SS+E، SS+E و E در مقايسه با تيمار Ctl افزايش وزن بيشتري داشتند (05/0>P). مصرف خوراك تنها در دوره 42 تا 56 روزگي تحت تاثير
معني دار تيمارهاي افزودني قرار گرفت (05/0>P). ضريب تبديل غذائي بهبود معني داري را در گروه هاي SY و SS در تمام دوره ها بجز 21-1 روزگي نشان داد (05/0>P). اثر متقابل دماي پرورش × افزودني جيره در تمام دوره ها، به غير از 21-1 و 56-42 روزگي براي افزايش وزن، تنها در 42-21 روزگي براي مصرف خوراك و در تمام دوره ها براي ضريب تبديل معني دار شد (05/0>P). درصد لاشه، كبد، چربي حفره بطني و تلفات كل تحت تاثير معني دار دماي پرورش و افزودني هاي جيره و اثر متقابل آن دو قرار نگرفت (05/0P). همچنين تيمارهاي SY و SS افزايش معني داري را در شاخص توليد نسبت به ساير تيمارها نشان دادند (05/0>P).
