حسين حسين زاده ، محمود رضا جعفري ، بي بي حميده پرهيز
بررسي اثر ضدتهوعي عصاره سنبل الطيب در جوجه هاي گوشتي
۹ آذر ۱۳۹۰ ساعت ۱۹:۰۴
در طب قديم، از ريشه و ريزوم سنبل الطيب (والريان) در درمان اسپاسم هاي رودهاي، كوليك و حالت هاي عصبي گوارشي به عنوان آرام كننده حركات سيستم گوارش استفاده ميشده و جهت تخفيف تهوع نيز توصيه شده است. هدف: هدف از اين مطالعه بررسي اثر ضدتهوعي عصاره آبي - الكلي ريشه و ريزوم والريان در راستاي مستندسازي گزارش هاي موجود در طب سنتي بوده است. روش بررسي: اثر ضدتهوعي عصاره آبي - الكلي ريشه و ريزوم والريان بر عليه تهوع ايجاد شده توسط سولفات مس (60 ميلي گرم بر كيلوگرم، خوراكي) و ايپكا (600 ميلي گرم بر كيلوگرم، خوراكي) بررسي شد. تعداد تهوع به مدت 50 دقيقه بعد از تجويز سولفات مس و 20 دقيقه پس از تجويز اپيكا ثبت شد. نتايج: تجويز داخل صفاقي عصاره در دوزهاي 28/0، 49/0 و 7/0 گرم بر كيلوگرم اثر مهاري قابل توجهي در مقابل تهوع ناشي از سولفات مس و ايپكا نشان داد. به طوري كه عصاره در بالاترين دوز يعني 7/0 گرم بر كيلوگرم، تعداد تهوع ناشي از سولفات مس و تهوع ناشي از ايپكا در گروه كنترل منفي (نرمال سالين) را به ترتيب 704/65 درصد و 88/79 درصد كاهش داد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده، اثر ضدتهوعي ريشه و ريزوم سنبل الطيب قابل توجه بوده و مستندات و گزارش هاي طب سنتي مبني بر آن را تاييد مي كند.
