تخم مرغ
تغذیه
بهداشت و بیماری
مدیریت پرورش
مرغ گوشتی
مرغ تخم گذار
مرغ مادر
دام













نسخه قابل چاپ

نسخه وب

داخلی » مقاله » بهداشت و بیماری

حميدي نجف آبادي، حسين

: تاثير روي- متيونين، بتائين و محدوديت غذايي بر عملکرد، ايمني همورال و شاخص¬هاي سلامت روده در جوجه هاي گوشتي قبل و بعد از آلودگي به کوکسيديوز

۱۵ آذر ۱۳۹۰ ساعت ۲۱:۱۶

عملكرد سيستم ايمني طيور تحت تاثير سطوح برخي از مواد مغذي جيره قرار مي گيرد كه ممكن است مقدار مورد نياز آنها براي حداکثر ايمني بالاتر از ميزان لازم براي حداکثر رشد باشد. اين مواد مغذي شامل انرژي و پروتئين جيره، اسيدهاي آمينه گوگرددار،كولين و بتائين، اسيدهاي آمينه بازي، روغن ها، ويتامين ها به ويژه ويتامين هاي A وE و نيز برخي مواد معدني از جمله روي و منگنز مي باشد. در اين مطالعه اثر سه مورد از موارد مذکور شامل روي- متيونين در سه سطح صفر،40 و60 ميلي گرم در کيلوگرم بتائين در سه سطح صفر، 6/0 و 2/1 كيلوگرم در تن ومحدوديت غذايي (آزمايش فاكتوريل 3*3*2 در 3 تكرار) بر عملكرد، ايمني همورال و کاهش عوارض ناشي از كوكسيديوز از جمله كاهش ضايعات در روده و کاهش اسمولاريتي محتويات آن مورد بررسي قرار گرفت. براي اعمال محدوديت غذايي، نيمي از جوجه¬ها در سن 11 تا 18 روزگي به صورت يك روز در ميان و نيم ديگر به صورت آزاد تغذيه شدند. روز شانزدهم دو جوجه از هر قفس با SRBC تزريق شدند و تيتر آنتي بادي عليه آن در 21 روزگي تعيين شد. کل گله در 28 روزگي با مخلوطي از دو گونه آيمريا ماکزيما و آسرولينا آلوده شدند. اسمولاريتي محتويات روده ها و مقدار IgA سرم و بافت روده (به روش ELISA) در روزهاي 21 و 42 تعيين شد. روي- متيونين در بهبود صفات عملكردي موفق نبود ولي بتائين و محدوديت غذايي باعث كاهش ضريب تبديل شدند. سطح 2/1 کيلوگرم درتن بتائين افزايش وزن روزانه را نيز بهبود داد. سطح 40 ميلي گرم در کيلوگرم روي- متيونين (05/0> P ) و محدوديت غذايي (01/0> P ) تيتر آنتي بادي عليه SRBC را افزايش دادند. تغييرات اسمولاريتي محتويات ايلئوم و سکوم مشابه بود و با سطح بالاي بتائين و محدوديت غذايي كاهش يافت. سطح IgA در سرم خون جوجه ها بعد از آلودگي به کوکسيديوز افزايش يافت. علاوه بر اين مقدار آن در سرم و بافت روده با افزايش سطح روي- متيونين و بتائين در جيره و همچنين با اعمال محدوديت غذايي افزايش يافت (01/0> P ). در مشاهدات هيستولوژيکي بافت روده، تاثير محدوديت غذايي بر افزايش سطح جذب، کاهش تخريب سلول هاي راس پرزي و کاهش ارتشاح بافتي معني دار بود. روي- متيونين و بتائين نيز در افزايش لنفوسيت هاي داخل اپيتليومي و کاهش تخريب سلول هاي راس پرزي تاثير معني داري داشتند (05/0> P ).