داخلی » مقاله » بهداشت و بیماری
مهندس آرش افرا (گروه علمي تلاونگ)
آنفلوانزا در شتر مرغ (Struthio camelus)
۱۶ شهريور ۱۳۹۰ ساعت ۱۵:۳۰
اولین شیوع بیماری LPAI تحت تیپ H7N1 در سال 1991 از افریقای جنوبی، با مرگ و میر بالا در پرندگان جوان گزارش شد.
علائم بالینی:
علائم بالینی LPAI در پرندگان کمتر از هشت ماه بیشتر مشهود است که شامل خمودگی، بی میلی به آب و غذا و علائم روده ای است. به طور معمول مدفوع به رنگ سفید مایل به سبز میباشد. نشانههای دیگر عبارتند ار ترشحات چشمی، دیسترس تنفس. عوامل مدیریتی و محیط زیست بر شدت بیماری تاثیر می گذارد. 3-2 روز پس از شروع علائم، پرندگان تلف شده یا ممکن است به تدریج بهبود یابند در برخی موارد، میزان مرگ و میر 30درصد است. در پرندگان با سن بیشتر از 14 ماه فرم بسیار خفیف بیماری که شامل افسردگی خفیف، کاهش مصرف غذا و تغییر رنگ سبز ادرار میباشد، مشاهده میشود. در بزرگسالان هیچ گونه علائم بالینی مشاهده نمیشود.
ضایعات آسيب شناسي:
ضایعات بسیار متنوع میباشد. اکثر ضایعات در کبد مشاهده میشود که شامل تورم، احتقان میباشد. در پرندگان جوان ضایعات رودهای در قسمت قدامی روده باریک، آنتریت کاتارال، فیبرینی شدن کیسه های هوایی و سینوزیت موکوئیدی دیده میشود. ممکن است در پانکراس نقاط نکروتیک و هموراژیک دیده شود. ضایعات بوجود آمده توسط آلودگی های ثانویه باکتریایی (اکولای، پزودوموناس، استافیلوکوکوس اورئوس، اسپرژیلوس فومیگاتوس)بسیار معمول است.
