موسسه اطلاعات مرغداری - بررسي تاثير سطوح مختلف انرژي و نسبت انرژي به پروتئين جيره بر عملكرد مرغ هاي تخم گذار بومي استان فارس در مرحله دوم تخم گذاري

بررسي تاثير سطوح مختلف انرژي و نسبت انرژي به پروتئين جيره بر عملكرد مرغ هاي تخم گذار بومي استان فارس در مرحله دوم تخم گذاري

مسعود عرب ابوسعدي، ابراهيم روغني و بيان حسن زاده

اثر سطوح مختلف انرژي (2700، 2900 و 3100، كيلوكالري در كيلوگرم) و نسبت هاي مختلف انرژي به پروتئين (195، 215 و 239) در جيره، بر عملكرد توليدي مرغ هاي تخم گذار بومي استان فارس در مرحله دوم تخم گذاري بررسي شد. 216 قطعه مرغ تخم گذار بومي در سن 45 هفتگي در 6 گروه 4 قطعه اي به 9 تيمار مورد آزمايش اختصاص داده شد. جيره هاي آزمايشي به گونه اي فرموله شد كه هر يك از سطوح انرژي داراي سه نسبت مختلف انرژي به پروتئين باشد. سپس جيره هاي آزمايشي به مدت 20 هفته (هفته 42 تا 62) به صورت آزاد و در قالب طرح كاملاً تصادفي در اختيار مرغ ها قرار گرفت. درصد تخم گذاري، وزن تخم مرغ هاي توليدي، افزايش وزن و درصد ماندگاري مرغ ها بين تيمارهاي مختلف، تفاوت معني داري با هم نداشتند (05/0 .(P>ميزان خوراك مصرفي روزانه تفاوت معني داري را بين جيره هاي 1، 2 و 3 (3100) و 5(2900) با جيره 7 (2700) نشان داد (P<0.05) ، به طوري كه جيره هاي 1، 2، 3 و 5 كمتر مصرف شد. تاثير كلي سطوح مختلف انرژي بر مصرف خوراك و ضريب تبديل خوراك معني دار بود (P<0.05)، به طوري كه سطح انرژي 3100 با 2700 تفاوت معني دار داشت (P<0.05) و كمتر مصرف شد. ضريب تبديل خوراك براي سطح انرژي 3100 اختلاف معني داري با سطح 2700 داشت. قيمت خوراك به ازاي توليد هركيلو تخم مرغ به طور معني داري با افزايش سطح انرژي و پروتئين جيره افزايش يافت (P<0.05). براساس نتايج به نظر مي رسد كه سطح انرژي 2700 كيلوكالري در كيلوگرم و 31/11 درصد پروتئين براي تامين نيازهاي توليدي مرغ هاي تخم گذار بومي فارس در مرحله دوم تخم گذاري كافي و اقتصادي تر باشد.

کليدواژگان: انرژي، پروتئين، مرغ تخم گذار بومي، مرحله تخم گذاري